Władysław Czarnecki
Władysław Czarnecki urodził się w 1895 roku we Lwowie. W 1912 roku rozpoczął studia na Wydziale Architektury Politechniki Lwowskiej. Ze względu na Pierwszą Wojnę Światową został zmuszony przerwać studia. Podczas wojny dostał się w niewolę rosyjską, w której przebywał od 1916 do 1921 roku.
Po powrocie z Syberii wrócił na studia, które ukończył w 1923 roku. Wraz z uzyskanym dyplomem otrzymał nagrodę państwową. W 1925 roku wygrał konkurs na architekta miejskiego w Poznaniu. Po drugiej wojnie światowej jeszcze tylko przez osiem lat czynnie projektował.
Od 1953 roku skupił się głównie na karierze dydaktycznej. Wykładał w Poznańskiej Szkole Inżynierskiej, a następnie Politechnice Wrocławskiej. W 1954 roku uzyskał tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego. Do 1962 roku kierował również Wyższym Studium Urbanistyki i Planowania Regionalnego w Poznaniu.
Wśród wielu prac architekta można znaleźć kościół Dominikanów, Szpital Onkologiczny na Garbarach, Dom Żołnierza, Bibliotekę Raczyńskich oraz Collegium Historicum.
